Περιγραφή
Ο Ιησούς της Ναζαρέτ αγαπούσε τα παιδιά. Όχι μόνο τα καλούσε κοντά Του, τ’ αγκάλιαζε και τα ευλογούσε, αλλά κια γιατί ήξερε να λέει μικρές ιστορίες, παραβολές, που γοήτευαν το νου και την καρδιά τους.
Αντίθετα με τους παραμυθάδες κάθε εποχής, όπως π.χ. ο Αίσωπος, που οι ιστορίες του διαδραματίζονται σ’ ένα φανταστικό κόσμο, όπου τα ζώα μιλούν σαν άνθρωποι, οι ιστορίες του Ιησού είναι παρμένες από την καθημερινή ζωή εκείνης της εποχής, που το κάθε παιδί γνώριζε και μπορούσε να ταυτιστεί. Ακόμα, αντίθετα με τους παραμυθάδες, όπου οι ιστορίες τους κάθε φορά έχουν μια διαφορετική αλήθεια άσχετη με το πρόσωπο του παραμυθά -π.χ. στην Αισώπεια ιστορία με τη “μερίδα του λέοντος”, εντυπώνεται η αλήθεια ότι οι ισχυροί είναι σε θέση να επιβάλλουν ένα δικό τους τύπο δικαίου- οι ιστορίες του Ιησού έχουν πάντα ένα κεντρικό μήνυμα σχετικό με την παρουσία και το έργο του ιδίου. Στην πραγματικότητα λοιπόν, οι ιστορίες του Ιησού, είναι παράθυρα από τα οποία μπορούν οι μικροί Του φίλοι, αλλά και οι μεγάλοι, να δουν ποιός είναι, τι ήρθε να κάνει γι’ αυτούς και πώς πρέπει να ζουν οι φίλοι Του.
Οι ιστορίες στο βιβλίο αυτό δεν είναι καθόλου διαφορετικές στο σκοπό τους από τις ιστορίες του Ιησού. Είναι γραμμένες με πολλή αγάπη για τα παιδιά και έχουν σκοπό να τους μεταφέρουν με τρόπο απλό κι απολαυστικό το ποιός είναι ο Χριστός, πόσο τ’ αγάπησε, τι έκανε γι’ αυτά πάνω στο σταυρό και πώς μπορεί να γίνει φίλος τους.
